Otoczony przez sosnowy las, nowoczesny i starannie przemyślany w każdym szczególe. Absolutnie unikalny. Wielopokoleniowy. Taki jest dom rodziny Kulczyńskich zaprojektowany przez Bogdana Kulczyńskiego, ojca Joanny Kulczyńskiej-Dołowy. Budynek podzielony jest na dwa skrzydła: w jednym (na zdjęciu po lewej) mieszka Joanna z mężem Darkiem i synem, drugie należy do  Bogdana i Bożeny Kulczyńskich. Tę drugą część opisuję dokładnie w osobnym tekscie (kliknij tutaj). A teraz zapraszam do wnętrz zamieszkałych przez "młodych". Autorką ich wystroju jest Joanna, jedna z nalepszych polskich architektek, specjalizująca się właśnie w projektowaniu wnętrz.
 

Serce domu stanowi tak zwana przestrzeń dzienna, czyli salon, jadalnia i kuchnia w jednym. Część salonowa znajduje się najbliżej przeszklonych ścian od strony ogrodu. Przez drzwi przesuwne można stąd wyjść na obszerny taras i dalej do ogrodu. Całe wnętrze zalane jest naturalnym światłem. To co w środku przenika się z tym co na zewnątrz. Las wchodzi do domu. Każde okno to "żywy obraz" ujęty w ramę. Podłoga, tak jak w całym domu jest z białego kamienia. Stoją na niej proste, ale starannie dobrane meble. Stojące lampy to dzieło właścicielki domu. Podoba mi się fotel po lewej. To stary mebel, któremu Joanna podarowała nową tapicerkę w stylu vintage.

W na przeciwległym krańcu tej samej przestrzeni ulokowana jest kuchnia i duży stół, przy którym się jada, ale też pracuje, rozmawia. Masywny, z surowego drewna. Joanna bardzo ceni sobie "szczerość materiału". najlepszym tego dowodem - obudowa kominka (na zdjęciu po prawej). To po prostu zwykłe deski szalunkowe, nawet nieoheblowane. Kiedy podejdzie się blisko, widać gwoździe, którymi są przybite do ściany. Sęki, przebarwienia i inne niedoskonałości naturalnego drewna zostały celowo wyeksponowane, podniesione do rangi dekoracji. Zwróćcie uwagę na ciemny otwór drzwiowy w głębi po lewej.

Zabudowę kuchenną zaprojektowała oczywiście właścicielka domu. Tu drewno zostało już poddane obróbce, ale ma ciekawą, chropowatą fakturę (jest szczotkowane). Po lewej drzwi prowadzące na piętro. Wewnątrz są kręcone schody. Niezykły pomysł: ściany klatki schodowej obito miękkim, ciemny welurem. Wspinając się w górę, dotykamy przyjemnej tkaniny. 

Sypialnia na piętrze. Tu znowu niespodzianka. Zaraz, chwileczkę, czy to nie pomyłka? Podłoga biała, sufit z drewna. Czyżby zamieniły się miejscami? I do tego ta czerwona ściana. W sypialni! A w tej ścianie okno jak obraz, w czarnej ramie. Jest wysunięte na zewnątrz, dzięki czemu ma szeroki parapet. Joanna lubi tam siadać i patrzeć na las. To musi być bardzo relaksujące... Nieliczne meble (łóżko, krzesła) są projektu właścicielki. Zwróciliście uwagę na obudowę kominka? Właściwie jej nie ma, jedyną ozdobą jest naturalny głaz wtopiony w ścianę.
 

Na zdjęciu po prawej widać zewnętrzną elewację i okno w sypialni. Po lewej - łazienka przy sypialni. Polny kamień i sosnowe drewno. Blat pod umywalkami stoi na tradycyjnych koziołkach. Wanna w obudowie przypominającej stary cebrzyk. W suficie otwór doświetlający wnętrze. W głębi po lewej prysznic, po prawej toaleta. Niczego więcej nie trzeba. Jest idealnie. 

A oto frontowa elewacja domu rodziny Kulczyńskich. Na pierwszym planie oryginalna konstrukcja pokrywająca prawie całą fasadę (za wyjątkiem olbrzymich, sięgających dachu, otworów okiennych). To prawdziwe tężnie solankowe. Takie same jak w Konstancinie, kilkanaście kilometrów stąd, po drugiej stronie Wisły. W przeszłości tężnie wznoszono, by uzyskać sól kuchenną. Obecnie buduje się w kurortach i służą do inhalacji, dla zdrowia pensjonariuszy... Mieć dom-tężnię to jakby całe życie mieszkać w uzdrowisku, prawda? 

Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej na temat domu Joanny Kulczyńskiej, zajrzyjcie na tę stronę. Można tu obejrzeć skrót mojego programu, w którym odwiedziłam to niezwykłe wnętrze.